Απογοητεύεται εύκολα... Βοηθήστε το!

29 Απριλίου 2014

Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας κ. Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει:

Κάθε φορά που συμβαίνει κάποια αναποδιά στη ζωή του παιδιού σας απογοητεύεται πολύ και δείχνει ότι δε μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση με ψυχραιμία. Αναρωτιέστε πώς μπορείτε να το βοηθήσετε να μάθει να αντιμετωπίζει τις αλλαγές και τις ατυχίες που μπορεί να του συμβούν; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά", "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά", "Οι γονείς χωρίζουν" και "Παιδιά στην εφηβεία, γονείς σε κρίση", κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.

Αν το παιδί έχει ήδη βιώσει κάποια απογοήτευση είναι σημαντικό να έχει την άνεση να σας εμπιστευτεί και να σας εκμυστηρευτεί αυτό που του συμβαίνει. Ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι θα σας μιλήσει, άλλα παιδιά το κρατούν μέσα τους ή θέλουν να μιλήσουν στους φίλους τους.

Αν όμως παρατηρείτε ότι το παιδί σας δείχνει στεναχωρημένο ή πιεσμένο ή μελαγχολικό ή εκνευρίζεται εύκολα, προκαλέστε συζήτηση και αν αποφασίσει να σας μιλήσει προσπαθήστε να "δείτε" το πρόβλημα με τα δικά του μάτια. Να θυμάστε ότι οι απογοητεύσεις συχνά ορθώνονται σαν τεράστιο βουνό μπροστά στο παιδί.

Ακούστε το με μεγάλη προσοχή. Αφήστε το να μιλήσει όσο θέλει, χωρίς διακοπές. Είναι σημαντικό να αισθανθεί ότι στέκεστε δίπλα του.

Βοηθήστε το να βάλει σε σειρά τα γεγονότα και να τα δει ψύχραιμα, να σκεφτεί εάν έχει εκείνο κάποια ευθύνη και τι θα μπορούσε να έχει κάνει ή έστω τώρα να κάνει.

Να του τονίζετε ότι μερικές καταστάσεις ή κακές συμπεριφορές από τους άλλους δεν εξαρτώνται απολύτως από τον ίδιο, όμως είναι σημαντικό να μάθει να τα χειρίζεται.

Επισημαίνετε γενικά στο παιδί ότι η αναποδιά και η απογοήτευση αποτελούν μέρος της ζωής. Σημασία έχει να μπορούμε να αντιδράσουμε και να βγούμε πιο δυνατοί.

Πολλοί άνθρωποι –ακόμα και μεγάλοι- τα χάνουν με τις δύσκολες στιγμές. Πόσο μάλλον οι έφηβοι. Κατά συνέπεια, μην έχετε την απαίτηση από το παιδί σας να δείχνει υπερβολική ψυχραιμία στις απογοητεύσεις.

Επιτρέψτε του να εκδηλώσει την απογοήτευσή του και μην το αποπαίρνετε με σχόλια του τύπου "πάλι αυτό σκέφτεσαι; Αμάν πια!". Αν αισθανθεί ότι η θλίψη είναι "απαγορευμένο συναίσθημα", δε θα την εκφράζει, θα την καταπνίγει και θα πάψει να σας εμπιστεύεται.

Επιδιώξτε να μη διαταραχθεί η καθημερινότητά του εξαιτίας της ψυχικής του αναστάτωσης. Η ρουτίνα λειτουργεί πολλές φορές σαν φάρμακο, γιατί μας δίνει την εντύπωση ότι ελέγχουμε την κατάσταση.

Εξηγήστε του ότι στη ζωή οι στεναχώριες είναι περαστικές και ότι στην ηλικία του κι εσείς τραγικοποιούσατε τις απογοητεύσεις και τις δυσκολίες σας. Πάντα υπάρχει μέλλον, όσο δύσκολο κι αν είναι για το παιδί σας να πιστέψει ότι αυτό που το στεναχωρεί τώρα θα περάσει και θα έρθουν καλύτερες ημέρες.

http://www.news.gr/gynaika/paidi-oikogeneia/article/144752/apogohtefetai-efkola.html