Κακοί βαθμοί; Don’t panic!

Τι γίνεται όταν το παιδί μας φέρνει κακούς βαθμούς στο σπίτι; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός. Μπορεί ως γονείς να απογοητευόμαστε αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου, ούτε για εμάς ούτε-κυρίως- για το παιδί μας. Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, καλούμαστε να υπηρετήσουμε τη συμβουλή των μεγαλυτέρων μας ότι «οι βαθμοί δεν είναι το παν» γιατί αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Εκείνο που προέχει είναι αφενός να βοηθήσουμε το παιδί μας να καταγράψει καλύτερες επιδόσεις, αφετέρου να χτίσουμε την αυτοεκτίμησή του και να μην επιτρέψουμε σε μια παροδική αποτυχία να το καταβάλει.

10 συμβουλές για να ξεπεράσει το σκόπελο των βαθμών

1. Επαινέστε το παιδί σας. Δείτε προσεκτικά τους βαθμούς του και αναφερθείτε σε κάτι θετικό. Μπορεί για παράδειγμα το παιδί να είναι καλό στα καλλιτεχνικά ή η δασκάλα του να σημειώνει ότι προσπαθεί πολύ. Αυτό από μόνο του είναι κάτι αξιέπαινο.

2. Καθησυχάστε το παιδί σας ότι θα προσπαθήσετε μαζί ώστε να τα πάει καλύτερα σε τομείς που υστερεί. Βοηθήστε το ώστε να θέσει λογικούς στόχους για το μαθησιακό του μέλλον. Μπορεί εκείνο να υποσχεθεί γενικώς ότι θα διαβάζει περισσότερο, αλλά αυτό είναι κάπως αφηρημένο. Θα βοηθήσει περισσότερο, ενδεικτικά, αν θέσει ως στόχο να ανεβάσει το 13 που έχει στα Μαθηματικά στο 15.

3. Μιλήστε με τον καθηγητή. Μάθετε τι κρύβεται πίσω από τη χαμηλή βαθμολογία: το ότι δεν κάνει τις εργασίες για το σπίτι, δεν αποδίδει στα διαγωνίσματα ή ότι έχει κάποια κενά αντίληψης; Κι αυτό διότι ο προσδιορισμός του προβλήματος θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε τις στρατηγικές εκείνες που θα το ξεπεράσουν.

4. Βοηθήστε το με το διάβασμα στο σπίτι. Δεν χρειάζεται να γίνεται τις ώρες που βολεύει εσάς, αλλά τις ώρες που βολεύει το παιδί σας. Ελέγξτε τις ασκήσεις και προσφέρετε τη βοήθειά σας σε θέματα που το δυσκολεύουν. Αν νιώθετε ότι δεν τα καταφέρνετε ζητήστε βοήθεια. Ενημερωθείτε για προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας στο σχολείο ή για συμφέροντα-οικονομικά-ιδιαίτερα μαθήματα.

5. Μάθετε το στυλ μάθησης του παιδιού σας. Για παράδειγμα, έχει οπτική ή ακουστική μνήμη; Πόσες πληροφορίες μπορεί να συγκρατήσει; Χρησιμοποιήστε στρατηγικές που εστιάζουν στο προσωπικό στυλ μάθησης του παιδιού σας.

6. Δώστε του κίνητρο. Αξιοποιήστε ειδικά ενδιαφέροντα και «χτίστε» βήμα-βήμα την επιτυχία. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας δυσκολεύεται στα Μαθηματικά, ένα ειδικό παιχνίδι στον υπολογιστή με μαθηματικές πράξεις μπορεί να το βοηθήσει και παράλληλα να το διασκεδάσει. Έξτρα tip: προτιμήστε αντί να το τιμωρήσετε για τη χαμηλή βαθμολογία, να το ανταμείψετε για μια καλή επίδοση.

7. Αποκλείστε μαθησιακές δυσκολίες. Για παράδειγμα, τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής μπορεί να εμφανίσουν και μαθησιακές δυσκολίες. Αν, λοιπόν, το παιδί σας προσπαθεί αλλά παρόλα αυτά δεν αποδίδει, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε στους δασκάλους του προκειμένου να περάσει τα ειδικά τεστ.

8. Αναθεωρήστε το πρόγραμμα του παιδιού. Το βεβαρημένο πρόγραμμα με εξωσχολικές δραστηριότητες είναι δυνατό να του αποσπά ενέργεια, χρόνο και συγκέντρωση.

9. Μην ξεχνάτε ποτέ να επιβραβεύετε την προσπάθεια και τον κόπο του. Αναδείξτε τομείς όπου πηγαίνει καλύτερα και εξωτερικεύστε του την ικανοποίησή σας γι’ αυτό. Αυτό ισχύει και για πράγματα εκτός σχολείου, όπως ένα σπορ.

10. Τηρήστε ένα πιστό πρόγραμμα μαζί με το παιδί σας ανεξάρτητα από την πορεία των βαθμών του. Χτίστε σχέση επικοινωνίας μαζί του και μαζί με τους δασκάλους του.

Πηγή: Health Central  

Από Δήμητρα Βασιλείου 

10 σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας δεν αντέχει άλλες δραστηριότητες

Υπάρχει η τάση τελευταία τα παιδιά να φορτώνονται μ’ ένα σωρό εξωσχολικές δραστηριότητες. Μήπως όμως είναι κουραστικό;

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με γονείς υψηλού μορφωτικού επιπέδου -και κυρίως τα κορίτσια- έχουν καθημερινά ένα γεμάτο πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει παιχνίδι και ξεκούραση.Είναι σημαντικό λοιπόν να καταλάβετε ως γονείς πότε τα παιδί σας δεν αντέχει άλλες δραστηριότητες και χρειάζεται ξεκούραση. Το παιδί σας έχει φτάσει τα όριά του όταν:

1. Δεν το βλέπετε ποτέ να κάθεται και να μην κάνει τίποτα. Αν λοιπόν το παιδί σας είναι συνεχώς απασχολημένο με κάτι μάλλον το πρόγραμμά του πρέπει να ελαφρύνει.

2. Το παιδί σας έχει τη συμπεριφορά ενήλικα. Παράπονα για πονοκέφαλο ή κούραση είναι κυρίως συνήθεια των μεγάλων. Όταν το παιδί σας έχει τέτοια συμπτώματα μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

3. Το παιδί σας δεν ξετρελαίνεται με τις αγαπημένες του λιχουδιές. Όταν δείτε το παιδί σας να μην βρίσκει χαρά στις απλές καθημερινές συνήθειες που παλαιότερα το ξετρέλαιναν, είναι σημάδι εξάντλησης από την καθημερινότητα.

4. Οι βαθμοί του πέφτουν απότομα. Μπορεί να το βλέπετε όλη μέρα να πασχίζει με τα βιβλία του, να είστε όμως σίγουροι ότι η απόδοσή του δεν θα είναι η αναμενόμενη αν είναι υπερ απασχολημένο με μια ντουζίνα επιπλέον δραστηριότητες.

5. Το αυτοκίνητο είναι το δεύτερο σπίτι του. Αν περνάει περισσότερη ώρα στο πίσω κάθισμα απ’ ότι στο σπίτι τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Το παιδί χρειάζεται μία ανάσα!

6. Αν δείτε ότι είναι συνεχώς κακόκεφο ή αγχωμένο, τότε μάλλον έχετε φορτώσει το παιδικό του μυαλουδάκι με έννοιες που δεν αρμόζουν στη ξεγνοιασιά της ηλικίας του.

7. Οι φίλοι του έχουν να εμφανιστούν καιρό. Ειδικά από μία ηλικία και μετά, όταν το παιδί αρχίζει να κοινωνικοποιείται, οι φίλοι του είναι βασικό κομμάτι της καθημερινότητάς του. Αν λοιπόν έχετε να τους δείτε καιρό μάλλον πρέπει να αντικαταστήσετε μία δραστηριότητα με το ‘παιχνίδι με φίλους’.

8. Το οικογενειακά γεύματα είναι πλέον σπάνια. Αν το παιδί σας λείπει τις περισσότερες φορές από το τραπέζι την ώρα του φαγητού, τότε καταλαβαίνετε ότι δεν του μένει χρόνος ούτε για τα βασικές καθημερινές συνήθειες.

9. Σας ρωτάει συνέχεια τη γνώμη σας και δεν χρησιμοποιεί τη φαντασία του. Η φαντασία είναι χαρακτηριστικό της παιδικής ηλικίας. Όταν λοιπόν εξαφανίζεται, πρέπει να ανησυχήσετε.

10. Είστε κι εσείς το ίδιο κουρασμένοι με το παιδί σας, αφού συνεχώς τρέχετε μαζί του. Είναι ένα βασικό σημάδι που σας κάνει να καταλάβετε ότι το παιδί σας κουράζεται περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Χαλαρώστε μαζί!

Πηγή : www.jenny.gr/overscheduled-kids

Έχουν τα παιδιά άγχος;

Tlife 

Οι πιο πολλοί γνωρίζουν πια ότι άγχος δεν έχουν μόνον οι μεγάλοι, αλλά και τα μικρά παιδιά. Για ποιο λόγο; Τι πρέπει να προσέξετε; Η ψυχολόγος-παιδοχυχολόγος, συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου σας εξηγεί.

Από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του παιδιού μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα άγχους, κυρίως όταν δεν ικανοποιούνται βασικές ανάγκες του, όπως η ανάγκη για στοργή, φαγητό, ηρεμία, ή όταν αποχωρίζεται τη μητέρα του. Κάποια από αυτά τα άγχη είναι φυσιολογικά και ξεπερνιούνται αμέσως μόλις ικανοποιηθούν οι ανάγκες του παιδιού. Μεγαλώνοντας, όμως, το άγχος μπορεί να πηγάζει από τη σχέση του παιδιού με το οικογενειακό περιβάλλον, κυρίως με τη μητέρα του.

Για παράδειγμα πηγή άγχους για ένα παιδί είναι οι πιέσεις που υφίσταται εξαιτίας εσφαλμένων τρόπων διαπαιδαγώγησης από τους γονείς του με τη μορφή της υπερπροστασίας, του αυταρχισμού ή της τελειοθηρίας, προκειμένου να αποκτήσει νέες δεξιότητες και κοινωνική συμπεριφορά σύμφωνη με τις αντιλήψεις τους. Άλλα αίτια εμφάνισης άγχους στο παιδί είναι οι συνεχείς διαφωνίες των γονιών, το διαζύγιό τους, η ένταση, οι ενοχές και η οικονομική ανασφάλεια ή ο ερχομός ενός νέου μωρού στην οικογένεια. Επίσης η απώλεια ενός γονιού ή κάποια σοβαρή ασθένεια της μητέρας ή του πατέρα.

Το σχολικό άγχος

Πηγή άγχους για τα παιδιά αποτελεί και μια καινούργια κατάσταση που έχουν να αντιμετωπίσουν, όπως ο παιδικός σταθμός ή το νηπιαγωγείο. Τα αγχώνουν δηλαδή οι δυσκολίες που συνδέονται με την μετάβαση σε νέους σταθμούς ανάπτυξής τους. Το άγχος σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις πηγάζει από την αίσθηση του παιδιού ότι δεν θα τα βγάλει πέρα και ο λόγος είναι ότι δεν είναι ακόμη αρκετά σίγουρο για τον εαυτό του. Μια ιδιαίτερα συχνή μορφή άγχους είναι το σχολικό άγχος, που σχετίζεται με την προσαρμογή του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον και την προσπάθεια του να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του.
Το παιδί αλλά και ο έφηβος δεν έχει ασφαλώς την ωριμότητα να γνωρίζει ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις φυσιολογικές αλλαγές της ζωής, πόσω μάλλον τις απρόσμενες –όπως το χωρισμό των γονιών- που συχνά ξεπερνούν πράγματι τις δυνάμεις του. Από τη στιγμή μάλιστα που αρχίζει το σχολείο, η μέρα του παιδιού είναι γεμάτη και πιεστική όσο του ενήλικα. Αν πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο χάνει και 2-3 ώρες την ημέρα στο σχολικό. Αν φοιτά σε δημόσιο πάλι έχει «πηγμένο» πρόγραμμα με αθλητικές δραστηριότητες, ξένες γλώσσες κ.λπ. Οι υποχρεώσεις του είναι πια πολλές και ουσιαστικά ζει με το ρολόι στο χέρι. Ο ελεύθερος χρόνος του ελάχιστος, το παιχνίδι περιορίζεται μόνο το Σαββατοκύριακο και για τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του δημοτικού είναι πολλές φορές ανύπαρκτο. Η μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο είναι άλλος ένας σταθμός που στρεσάρει το παιδί.

Τα συμπτώματα
Το άγχος συχνά εκδηλώνεται μέσα από μεταμφιεσμένες συμπεριφορές που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε τι σημαίνουν ή τις αγνοούμε και δεν κατορθώνουμε να τις αντιμετωπίσουμε σωστά. Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί, κυρίως μικρής ηλικίας, αδυνατεί να εκφράσει ή να περιγράψει με λόγια τα συναισθήματα του.

Μερικά στοιχεία της συμπεριφοράς του παιδιού που υποδηλώνουν ότι ίσως έχει άγχος είναι τα εξής:

- Αντιδρά έντονα, αρνείται να πάει για ύπνο, έχει διακοπτόμενο ύπνο ή συχνούς νυχτερινούς εφιάλτες.

- Κάνει παράπονα για περίεργους κοιλόπονους ή κεφαλαλγίες των οποίων δεν μπορεί να προσδιοριστεί καμία οργανική αιτία.

- Στις πιέσεις αντιδρά με εμετό, με ή και χωρίς προφανή λόγο.

- Με την παραμικρή ματαίωση, αντιδρά επιθετικά.

- Έχει συνεχή καπρίτσια, απαιτήσεις ή ξεσπά σε αναίτια κλάματα.

- Δείχνει υπερβολική ανησυχία για κάθε τι που κάνει.

- Αρνείται να φάει

- Τρώει τα νύχια του, βυζαίνει το δάκτυλό του

- Βρέχεται» τη νύχτα στον ύπνο (μετά τα 5 χρόνια)

- Αναστατώνεται με το παραμικρό

- Είναι διαρκώς μελαγχολικό

- Παρουσιάζει μεγάλη προσκόλληση στη μητέρα του και αρνείται να απομακρυνθεί έστω για λίγο από κοντά της

- Αρνείται να δώσει σ’ άλλον τα παιχνίδια του ή δυσανασχετεί που τα αγγίζει κάποιος άλλος

- Τραυλίζει

- Λέει ψέματα

- Κλέβει μικροαντικείμενα

Ως γονείς πρέπει να είστε προσεκτικοί ώστε να μπορείτε να αποκωδικοποιείτε τα μηνύματα άγχους του παιδιού και να μη διστάζετε να ζητάτε βοήθεια από ειδικούς.

Το γνωρίζατε;

Το άγχος είναι ουσιαστικά ένας σωτήριος μηχανισμός που μας κινητοποιεί και μας αναγκάζει να βρίσκουμε λύσεις. Όταν όμως είναι έντονο ή το αισθανόμαστε με ασήμαντες αφορμές και εμποδίζει την καθημερινή λειτουργικότητα, τότε γίνεται νοσηρό. Τα συμπτώματα ή τα σημάδια του άγχους είναι πολυάριθμα και πολλές φορές μη αναγνωρίσιμα και συγκαλυμμένα.